الحمدلله تعطیلات شیرینی بود و به خیر و خوبی برای ما و اقوام و دوستان و آشنایان گذشت. اما متأسفانه توی اخبار میشنیدیم که بعضی از هم وطنان عزیزمون داغدار و مصیبت زده شدند . به همه ی این عزیزان تسلیت میگیم و از خداوند براشون صبر جزیل آرزومندیم.

آغاز تعطیلات که با انتخابات همراه بود و جریانشو براتون نوشتم. یه چیزی که خ جلب توجه میکرد نحوه ی تبلیغات بود .امسال ببخشید پارسال یه کار جالبی که انجام شده بود ممنوعیت نصب پوسترهای تبلیغاتی به در و دیوار شهر بود. فواید زیادی داشت ، هر چند که بنظر میرسید از شور و هیجان تبلیغات کمی کاسته شده.

اکثر کاندیداها سی دی تبلیغاتی برای خودشون تولید کرده بودند. کار خوبی بود.اما به قول معروف «هیشکی نمیگه ماست من ترشه» و همه از خوبی ها و فضایل و کمالات خودشون گفته بودند.

در این بین به راحتی میشد سیر تفکر بعضی ها رو شناخت. مثلا یه آقایی به نام "خانزاده" با نشون دادن یه خانم عشوه ای و بدحجاب که مثلاً حالا لباس محلی تنشه و نماد قومیت خاصیه،توی صحنه های واقعه ی کربلا ، خواسته بود که بگه "بابا امام حسین اونقدر ها هم که میگن رو حجاب تأکید نداشته. میشه امام حسینی بود و هر غلطی هم که دلمون خواست انجام داد..؟؟!!"

این خانم که توی اون دود و دم و آتش و خون، آشفته و پریشان به این سو و آن سو می ره، بچه ی قنداقه ای رو از توی این آتش و خون نجات میده و میسپره به آقای خانزاده که ....

حالا خودتون جایگزین کنید شخصیت هارو: حضرت زینب-س- حضرت علی اصغر-ع- امام حسین-ع- و.... نمیدونم بالآخره این چه تناسبی با خانمهای بدحجاب و کاندیداها داره. این آقای به اصطلاح کاندید که فقط رأی ها رو خراب کرد ، یه سی دی دیگه هم داده بود،بدین شرح: خانم بدحجاب مذکور در بین صحنه های 8 سال دفاع مقدس میچرخد و میرقصد احتمالا به ریش همه می خندد که شما سرخی خونتون رو به سیاهی روی من و امثال خانزاده  دادید، نه سیاهی چادر من ....

مصاحبه ای کاملا تصنعی و مسخره هم با برخی از جوانان انجام میدهد، که همه ی اونها نه با "نام خدا" بلکه با این عنوان شروع میکنند که: "لیلی نام تمام دختران ایرانی است"... ما به آقای خانزاده رأی میدهیم و...

نمیدونم والّا، اینم یه جور تبلیغاته...!!!

بعد از جریان انتخابات هم سال نو و دید و بازدید ...

خونه ی یه عده که واقعاً فقط به جهت صله ی ارحام رفتیم. چون آدم واقعاً معذبه و دلش نمیخواد که بیشتر از چند دقیقه با اونا سر کنه. اما، جاتون خالی، جاهایی که بر و بچه ها جمعن و کلی صفا میکنیم. گل بگو، گل بشنو، تو سر و کله ی هم بزن، بحثای مذهبی به پا کن، با مزه بازی در بیار....

خلاصه هر کاری که دوس میداری از خودت تراوش کن!!

یکی از دوستانمون به جمع متأهلین پیوست، اونهم چه پیوستنی!!

بادا بادا مبارک بادا ایشالا مبارک بادا

روز دوم عید این دو جوان دل در گرو عشق هم سپرده با سادگی و صفایی که شایسته ی اونها بود سر سفره عقد نشستن و مزدوج شدن.

من همیشه به دوستانم تأکید داشتم که اونایی که دم از امام زمانی بودن میزنند و دوست دارن که برای آقا کاری انجام بدن، باید همّّ و غمّ و دقت فراوانی در مقوله ی ازدواج به خرج بدن.چون این خانواده ها هستند که بایستی جامعه رو مهیا کنند برای ظهور و قیام مولا-عج-

ما بایستی همسران صالحی رو انتخاب کنیم و خانواده های مستحکم و معتقدی رو بنیان بذاریم. باید فرزندان صالحی رو تربیت کنیم و تحویل اجتماع بدیم. اگر ما نتونیم همسران شایسته ای باشیم، نخواهیم توانست پدر و مادر ایده آل و امام زمانی برای فرزندانمون باشیم...

دختران مذهبی، پسران ولایی

شما با این سوسول قرتی هایی که صبح و شبشون با boy friend و girl friend بازی میگذره، فرق دارید. اینو باور کنید که برای آماده سازی جامعه تا رسیدن به حکومت آقامون، ما باید کاری بکنیم. چرا آمار طلاق باید در قشر متدینین و مذهبی های ما وجود داشته باشه؟؟؟

جایی خوندم که تنها حلالی از حلالهای خداوند که موقع اجرا شدنش عرش خدا به لرزه در میاد، طلاقه...

من همیشه به دوستانم سفارش میکردم که هر کدوم از ماها حتی اگر در خ از زمینه ها لَنگ میزنیم ، اما بایستی در زمینه ی ازدواج دید کامل و همه جانبه ای داشته باشیم.ما باید بتونیم یه مشاور خوب برای دیگران باشیم.

به نظر من خ بی معنیه وقتی که با بعضی از دخترانمون صحبت میکنم و ازشون در مورد ازدواج میپرسم، میگن که ما فعلاً قصد ازدواج نداریم و هنوز به این موضوع فکرنکردیم.

بابا، مگه آمادگی برای ازدواج چیه؟ مگه نه اینه که ما خودمون باید در پی باشیم تا آمادگی هم بدست بیاری. ضمناً برای دخترای تر ور  گل ما هم توی سنین خاصی فوج فوج خواستگار میاد. بعد از یه مدتی میشه سال و ماهی .... بعدشم که دیگه کسی به در نمیزند، پرنده پر نمیزند!!

صحبتم با دخترای خوبیه که توی  سن ازدواج هستن (حدود 18-25) چرا گزینه های خوب رو به بهانه های واهی رد میکنید؟؟ چرا مثل بچه ها رفتار میکنید؟؟

مگه برای شروع یک زندگی عاشقونه و زیبا چی لازمه؟؟

ایمان و اعتقاد، اخلاق حسنه، داشتن اندکی وسعت مالی برای اداره یک زندگی ساده و آبرومندانه، درک و شعور اجتماعی، شغل مناسب، و...

باور کنید برای شروع یه زندگی اصلاً و ابداً ماشین و خونه و مجلس اونچنانی لازم نیست. شیرینی زندگی به اینه که با همدلی و یکرنگی و تلاش متقابل بدست بیاری چیزایی رو که نداری...

هر چی سخت تر بگیری، سخت تر پیش میره....

از ما گفتن بود ننه جون!!